دولوب گؤزلر اولوب دریا
ازل گونـدن یازیبـلار بختیـمی قـارا
یقین عشق عالمینده هوش آپارمیشدی منی سالک!
اویاندیم بیلمه دیم خوش گونلریم هاردا
خراب ائتدی منی دونیا
سالک تبریزی
آللاهین وئردیگی ، قیسمت
اونوکی وئرمیری وار اوندا بیر حکمت
آییق اوُل سالک دا بو میللته ال آچما کی بیر گون
هر نه وئرسه ووراجاقدیر سنه مینّت
وئرمه سه ذلّتدی ، ذلّت
سالک تبریزی
اولوب دونیا منه زندان
پوزوب احوالیمی بو گردش دوران
مقام عشقده سالک! بوتون عؤمروم فنا اولدی
نه جان قالدی نه ده ایستکلی او جانان
آلیشدیم، درده یوخ درمان
سالک تبریزی
کؤنول وئردیم او جانانه
گونی گوندن چئویردی باغریمی قانه
اسیر اولموشدوم او زلف پریشانینده جانانین
آلیـردی جانیمی پیمانـه - پیمانـه
منی ائیلیـردی دیـوانـه
سالک تبریزی
بشر بیلمیـر گوناه ائیلیر
اؤز اعمالــینه اعضاسین گواه ائیلیر
خطا ائیلیر ولی غافیلدی اویموش نفسینه،یالنیز
اؤزون آلله یانیندا روسیاه ائیلیر
بوتون عؤمرون تباه ائیلیر
سالک تبریزی
ای اینسان ، هر زمان هر آن
تمامِ خلقه خدمت ائیلـه تــا وارسان
چالیش سندن سورا دونیا بوُیی سندن ده آد قالسین!
آماندی، یوخدو فرصت، ائیلمه عصیان
بوگون وارسان صاباح یوخسان!
سالک تبریزی
اولوب دردیم عیان ، نئیلیم؟!
گئچیر گونلـر فلاکتله ، اینان ، نئیلیم؟!
چالیر اؤز سازینی هردم فلک،بیلمم نه دیر قصدی،
یقین قهرائیله ییب مندن زمان، نئیلیم؟!
یاتیب بختیم یامان، نئیلیم؟!
سالک تبریزی
